Witajta moje duszki :)
Dzisiaj będzie temat szczególnie bliski tym co podróżując przez dalekie krainy słońcem i pustynią nie płynące zastanawiają się co zrobić aby jakośc w tym klimacie przetrwać i jak to od wieków robili przodkowie tych, co sobie odpalają aktualnie niska temperaturę za pomocą guzika.
Od wielu osób słyszałam pytanie owe a więc poszperawszy w odmętach sieciowych taką opowiastkę o Łapaczach Wichrów dzisiaj spiszę.
Jeśli ktoś odwiedził Iran, Afganistan i Pakistan musiał zwrócić uwagę na zabytkowe perskie wystające z piachu twory. Twory zazwyczaj umiejscowione na obrzeżach miast.
Zwane są one Bâdgir czyli "te które łapią wiatr" i są pierwszymi wymyślonymi przez człowieka systemami klimatyzacji.
Jak się okazało pomimo ich przedpotopowego pochodzenia Windcatchers mogą i stanowią dzisiaj rozwiązanie dla niektórych bardzo nowoczesnych problemów architektonicznych. Bâdgir są w szerokiej gamie rozmiarów i wielu różnych stylach. Działają one na trzy sposoby. Niektóre kierują strumień powietrza w dół i używają wiatrów wiejących na pustyniach wprowadzając go bezpośrednio do labiryntu korytarzy. Inne kierują przepływ powietrza w górę i stosują gradient temperatury który wykorzystuje zarówno słońce jak i wiatr do regulacji poziomu ciepła.
Łapacze Wiatru spajały więc wiele domków i domów systemami przepływu wiatru, zapewniając mieszkańcom nie tylko ochłodę w spiekocie, ale także system lodówek do przechowywania żywności. Lodóweczka taka powstawała kiedy wiatr został złapany pod specjalną kopułę i powietrze ochładzało się poprzez odparowywanie. Łapacze Wiatru były i są skuteczne tak bardzo, że zostały wykorzystane do przechowywania wody w temperatuchach niemalże zamrażania nawet podczas najgorętszych miesięcy w roku.
Łapacze watrów spełniały też jak napisałam trzecią finkcję. Prowadziły do zbudowanego poniżej zbiornika, który bardzo często wyglądał jak małe dzieło sztuki a był po prostu basenem, gdzie mieszkańcy zażywali kąpieli.
Technologia ta została aktualnie po matczynemu przytulona przez architeków miłujących naszą planetę i ekologię i tak na przykład została jak widać wykorzystana w Utah (Zion National Park Visitor Center, oraz na Kensington Oval na Barbadosie.
Chociaż prawie każdy minaret na świecie wygląda jak Bâdgir.
I część z nich do tej pory pełni tą funkcję.
Uściski
GrossBoss
Dzisiaj będzie temat szczególnie bliski tym co podróżując przez dalekie krainy słońcem i pustynią nie płynące zastanawiają się co zrobić aby jakośc w tym klimacie przetrwać i jak to od wieków robili przodkowie tych, co sobie odpalają aktualnie niska temperaturę za pomocą guzika.
Od wielu osób słyszałam pytanie owe a więc poszperawszy w odmętach sieciowych taką opowiastkę o Łapaczach Wichrów dzisiaj spiszę.
Jeśli ktoś odwiedził Iran, Afganistan i Pakistan musiał zwrócić uwagę na zabytkowe perskie wystające z piachu twory. Twory zazwyczaj umiejscowione na obrzeżach miast.
Zwane są one Bâdgir czyli "te które łapią wiatr" i są pierwszymi wymyślonymi przez człowieka systemami klimatyzacji.
Jak się okazało pomimo ich przedpotopowego pochodzenia Windcatchers mogą i stanowią dzisiaj rozwiązanie dla niektórych bardzo nowoczesnych problemów architektonicznych. Bâdgir są w szerokiej gamie rozmiarów i wielu różnych stylach. Działają one na trzy sposoby. Niektóre kierują strumień powietrza w dół i używają wiatrów wiejących na pustyniach wprowadzając go bezpośrednio do labiryntu korytarzy. Inne kierują przepływ powietrza w górę i stosują gradient temperatury który wykorzystuje zarówno słońce jak i wiatr do regulacji poziomu ciepła.
Łapacze Wiatru spajały więc wiele domków i domów systemami przepływu wiatru, zapewniając mieszkańcom nie tylko ochłodę w spiekocie, ale także system lodówek do przechowywania żywności. Lodóweczka taka powstawała kiedy wiatr został złapany pod specjalną kopułę i powietrze ochładzało się poprzez odparowywanie. Łapacze Wiatru były i są skuteczne tak bardzo, że zostały wykorzystane do przechowywania wody w temperatuchach niemalże zamrażania nawet podczas najgorętszych miesięcy w roku.
Łapacze watrów spełniały też jak napisałam trzecią finkcję. Prowadziły do zbudowanego poniżej zbiornika, który bardzo często wyglądał jak małe dzieło sztuki a był po prostu basenem, gdzie mieszkańcy zażywali kąpieli.
Technologia ta została aktualnie po matczynemu przytulona przez architeków miłujących naszą planetę i ekologię i tak na przykład została jak widać wykorzystana w Utah (Zion National Park Visitor Center, oraz na Kensington Oval na Barbadosie.
Chociaż prawie każdy minaret na świecie wygląda jak Bâdgir.
I część z nich do tej pory pełni tą funkcję.
Uściski
GrossBoss